na górkę

Niedziela, 13 grudnia 2009 · dodano: 13.12.2009 | Komentarze 8

Już nie pamiętam, kiedy tak przemarzłam...
Rano miałam dużo niespożytkowanej mocy, którą potrzebowałam wydalić.
Postanowiłam, że najlepszym sposobem będzie, gdy pojadę na naszą górkę w Stanisławowie....
I mimo, że dzisiaj wydawało mi się to dość daleko, to czułam, że wjadę bez większych problemów.
Tuż po tym jak wjechałam w Park Krajobrazowy Chełmy zaczęłam mieć już problemy ze stopami, które w blokach się specjalnie nie ruszają i zaczęły mi przemarzać.
Kilka razy miałam kryzys, chciałam zawracać, nie byłam przekonana, czy wjadę na górkę, ale sie zaparłam i dałam radę.

Z Rosochy widać już tylko zimę.



Ślisko było bardzo, trzeba było uważać co by się nie glębnąć.



O ile człowiek jak wjedzie na Rosoche i potem czeka go nagroda w postaci zjazdu, o tyle dzisiejszy zjazd był ogromną katorgą.
Takie zimno jak mnie przeszywało, było na maxa okropne.
Nie znoszę tego szczypania, gdy zaczyna się przemarzać, aż człowiek zaczyna całkiem drętwieć. To mnie bardzo wyczerpało. Czułam się jak taki dziki w dżungli, który musi zrobić wszystko, żeby jakoś przetrwać.
W pewnym momencie dopadł mnie już taki kryzys, że chciałam dzwonić by ktoś po mnie przyjechał. Zimno (chyba z -3 -5 było w okolicach Parku) całkowicie mnie pozbawiło mocy. Nie miałam siły jechać dalej. Myślałam tylko o cieple i o gorącym jedzeniu.
To był chyba ostatni wypad w tym roku na Stanisławów. Po dzisiejszym mi wystarczy.
Stopy mi przemarzły, cała skóra czerwona i sina.
Ale za to obiad smakował jak nigdy i do tego kubek grzanego wina...
Chyba sobie zasłużyłam :)

P.s. poza mną nie widziałam żadnego rowerzysty w tamtych rejonach... zupełna pustka...